Skip to main content

Natuurbegraven

Een natuurbegraafplaats is een begraafplaats waar de graven zijn gesitueerd op een gekozen plek in een natuurlijke omgeving. Sommige natuurbegraafplaatsen liggen in een bos- of parkachtig landschap en hebben graven met ornamenten en bloemen. Andere liggen ver buiten bebouwd gebied in de natuur en zijn sober uitgevoerd met de bedoeling dat de graven opgaan in de omgeving. Die liggen schijnbaar willekeurig verspreid, er is geen ordening door heggen of afrasteringen en er zijn geen speciaal vervaardigde grafstenen. De graven worden veelal wel gemarkeerd met zwerfkeien of houten kentekens. (Wikipedia)

Een voorwaarde bij natuurbegraven is dat de overledenen worden begraven zonder materialen die belastend zijn voor het milieu. Materialen die zowel in het lichaam zitten, denk aan o.a. een pacemaker, als wel het materiaal die het lichaam omhult (kist of lijkwade).

Een lijkwade is een stof waarmee het lichaam omhult kan worden. Deze stoffen kunnen helemaal naar wens worden gemaakt, in de juiste kleuren en motieven. Wel is een draagbaar nodig als men kiest voor een lijkwade, om het lichaam te vervoeren. Een draagbaar (plankvorm) kan gemaakt zijn van bamboe, wilgentenen of van massief hout.

 

Grafmarkering

Grafmarkeringen op een natuurbegraafplaats zijn markeringen die op termijn opgaan in de natuur; denk aan versteend hout, maar ook markeringen die in sowieso vindt in de natuur zoals een zwerfkei.

Natuurbegraafplaatsen vind je vooral in het oosten van Nederland (ook Friesland), vanwege het feit dat daar nog veel ruimte is. De visie van natuurbegraven is dat ook in het westen van Nederland dit ontwikkeld gaat worden, maar dan zal zo’n begraafplaats veel dichter bij de bebouwde kom liggen wat soms op weerstand kan stuiten bij de omwonenden.